Jako przedsiębiorca powinieneś wiedzieć, że każdy Twój klient i także nie-klient ma możliwość zgłoszenia na piśmie zawiadomienia dotyczącego podejrzenia stosowania przez Ciebie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów. Zawiadomienie to może być “impulsem” do wszczęcia postępowania w sprawach praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów czy też postępowania wyjaśniającego. We wpisie o praktykach naruszających zbiorowe interesy konsumenta wyjaśnialiśmy jakie typy praktyk stosowane przez przedsiębiorców mogą być uznane za naruszające zbiorowe interesy konsumentów. Teraz przedstawimy zasady i przebieg postępowania w sprawach praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów. 

Organem właściwym do prowadzenia postępowań w sprawie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów jest Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (Prezes Urzędu). Postępowanie prowadzone jest na podstawie przepisów ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 275) (uokik).

Postępowanie wyjaśniające wszczęte przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 

Prezes Urzędu może wszcząć z urzędu, w drodze postanowienia, postępowanie wyjaśniające, jeżeli okoliczności wskazują na możliwość naruszenia przepisów uokik, w sprawach dotyczących ochrony interesów konsumentów. Postępowanie wyjaśniające może poprzedzać wszczęcie postępowania w sprawie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów.

Postępowanie wyjaśniające może mieć na celu w szczególności

  • wstępne ustalenie, czy nastąpiło naruszenie uzasadniające wszczęcie postępowania w sprawie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów;
  • ustalenie, czy miało miejsce naruszenie chronionych prawem interesów konsumentów uzasadniające podjęcie działań określonych w odrębnych ustawach, w tym ustawie z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1913) (uznk).

Zakończenie postępowania wyjaśniającego następuje w drodze postanowienia. Postępowanie wyjaśniające nie powinno trwać dłużej niż 4 miesiące, a w sprawach szczególnie skomplikowanych – nie dłużej niż 5 miesięcy od dnia jego wszczęcia.

Wszczęcie postępowania przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 

Postępowanie w sprawach praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów wszczyna się z urzędu.

Zgodnie z art. 100 uokik każdy może zgłosić Prezesowi Urzędu na piśmie zawiadomienie dotyczące podejrzenia stosowania praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów.

Stroną postępowania jest każdy, wobec kogo zostało wszczęte postępowanie w sprawie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów.

Prezes Urzędu wydaje postanowienie o wszczęciu postępowania w sprawie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów i zawiadamia o tym strony.

Nałożenie zobowiązania do zaniechania określonych działań przed zakończeniem postępowania

Jeżeli w toku postępowania w sprawie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów zostanie uprawdopodobnione, że dalsze stosowanie zarzucanej praktyki może spowodować poważne i trudne do usunięcia zagrożenia dla zbiorowych interesów konsumentów, Prezes Urzędu przed zakończeniem postępowania w sprawie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów może, w drodze decyzji, zobowiązać przedsiębiorcę, któremu jest zarzucane stosowanie praktyki, do zaniechania określonych działań w celu zapobieżenia tym zagrożeniom. Wniesienie odwołania nie wstrzymuje wykonania decyzji. Przed wydaniem decyzji stronie nie przysługuje prawo do wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań (wyłączenie stosowania art. 10 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego – kpa). W tej decyzji Prezes Urzędu na nie nakłada żadnych kar na stronę postępowania.

W decyzji tej Prezes Urzędu określa czas jej obowiązywania. Decyzja ta obowiązuje nie dłużej niż do czasu wydania decyzji kończącej postępowanie w sprawie. Możliwe jest przedłużenie w drodze decyzji, czasu obowiązywania decyzji zobowiązującej do zaniechania określonych działań w celu zapobieżenia tym zagrożeniom.

Prezes Urzędu może nadać decyzji w całości lub w części rygor natychmiastowej wykonalności, jeżeli wymaga tego ważny interes konsumentów.

Czas trwania postępowania przed Prezesem Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów

Postępowanie w sprawie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów powinno być zakończone w terminie 4 miesięcy, a w sprawie szczególnie skomplikowanej – nie później niż w terminie 5 miesięcy od dnia jego wszczęcia. Do wskazanych terminów załatwienia sprawy przez organ – Prezesa Urzędu – stosuje się odpowiednio przepisy o terminach załatwienia sprawy określone w art. 35-38 kpa.

Zgodnie z art. 36 kpa o każdym przypadku niezałatwienia sprawy w terminie organ administracji publicznej jest obowiązany zawiadomić strony, podając przyczyny zwłoki, wskazując nowy termin załatwienia sprawy oraz pouczając o prawie do wniesienia ponaglenia. Ten sam obowiązek ciąży na organie administracji publicznej również w przypadku zwłoki w załatwieniu sprawy z przyczyn niezależnych od organu. Natomiast na podstawie art. 37 kpa stronie przysługuje prawo do wniesienia ponaglenia, jeżeli:

  • nie załatwiono sprawy w terminie określonym powyżej ani w terminie wskazanym zgodnie z art. 36 § 1 (bezczynność) albo
  • postępowanie jest prowadzone dłużej niż jest to niezbędne do załatwienia sprawy (przewlekłość).

Przedawnienie wszczęcia postępowania przed Prezesem Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów

Zgodnie z art. 105 uokik nie wszczyna się postępowania w sprawie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów, jeżeli od końca roku, w którym zaprzestano ich stosowania, upłynęły 3 lata.

Kontrola i przeszukanie w toku postępowania

W toku postępowania przed Prezesem Urzędu może być przeprowadzona przez upoważnionego pracownika Urzędu lub Inspekcji Handlowej (kontrolujący) kontrola u każdego przedsiębiorcy (kontrolowanego), w zakresie objętym postępowaniem.

Kontrola może mieć miejsce w toku zarówno postępowania wyjaśniającego jak i postępowania w sprawie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów.

Upoważnienie do przeprowadzenia kontroli lub do udziału w kontroli wydaje odpowiednio: Prezes Urzędu oraz, na jego wniosek, wojewódzcy inspektorzy Inspekcji Handlowej. Upoważnienie takie zawiera:

  1. oznaczenie organu kontroli;
  2. wskazanie podstawy prawnej;
  3. datę i miejsce wystawienia;
  4. imię, nazwisko i stanowisko kontrolującego oraz numer jego legitymacji służbowej, a w przypadku upoważnienia do udziału w kontroli osób imiona i nazwiska tych osób oraz numer paszportu lub innego dokumentu potwierdzającego tożsamość;
  5. oznaczenie kontrolowanego;
  6. określenie zakresu przedmiotowego kontroli, w tym okresu objętego kontrolą;
  7. określenie daty rozpoczęcia kontroli i przewidywanej daty jej zakończenia;
  8. podpis osoby udzielającej upoważnienia, z podaniem zajmowanego stanowiska lub funkcji;
  9. pouczenie o prawach i obowiązkach kontrolowanego.

Rozpoczęcie kontroli następuję przez doręczenie kontrolowanemu lub osobie przez niego upoważnionej upoważnienie do przeprowadzenia kontroli oraz okazuje legitymację służbową, a osoby upoważnione do udziału w kontroli dowód osobisty, paszport lub inny dokument potwierdzający tożsamość.

Zakres uprawnień kontrolującego

W celu uzyskania informacji mogących stanowić dowód w sprawie kontrolujący ma prawo:

  1. wstępu na grunt oraz do budynków, lokali lub innych pomieszczeń oraz środków transportu kontrolowanego;
  2. żądania udostępnienia związanych z przedmiotem kontroli akt, ksiąg, wszelkiego rodzaju pism, dokumentów oraz ich odpisów i wyciągów, korespondencji przesyłanej pocztą elektroniczną, informatycznych nośników danych, innych urządzeń zawierających dane informatyczne lub systemów informatycznych, w tym także zapewnienia dostępu do systemów informatycznych będących własnością innego podmiotu zawierających dane kontrolowanego związane z przedmiotem kontroli, w zakresie, w jakim kontrolowany ma do nich dostęp;
  3. sporządzania z tych materiałów i korespondencji notatek;
  4. żądania sporządzenia przez kontrolowanego kopii lub wydruków materiałów, korespondencji, informacji zgromadzonych na nośnikach, w urządzeniach lub w systemach;
  5. żądania od kontrolowanego ustnych wyjaśnień dotyczących przedmiotu kontroli;
  6. żądania od kontrolowanego udostępnienia i wydania innych przedmiotów mogących stanowić dowód w sprawie.

W toku kontroli kontrolujący może korzystać z pomocy funkcjonariuszy innych organów kontroli państwowej lub Policji. Organy kontroli państwowej lub Policja wykonują czynności na polecenie kontrolującego.

W uzasadnionych przypadkach przebieg kontroli lub poszczególne czynności w jej toku, po uprzednim poinformowaniu kontrolowanego, mogą być utrwalane przy pomocy urządzeń rejestrujących obraz lub dźwięk. Informatyczne nośniki danych na których zarejestrowano przebieg kontroli lub poszczególne czynności w jej toku, stanowią załącznik do protokołu kontroli.

Obowiązki kontrolowanego

Kontrolowany lub osoba przez niego upoważniona są obowiązani do:

  1. udzielenia żądanych informacji;
  2. umożliwienia wstępu na grunt oraz do budynków, lokali lub innych pomieszczeń oraz środków transportu;
  3. udostępnienia i wydania materiałów lub innych przedmiotów mogących stanowić dowód w sprawie;
  4. umożliwienia dostępu do informatycznych nośników danych, urządzeń lub systemów informatycznych w zakresie informacji zgromadzonych na tych nośnikach, w urządzeniach lub w systemach, w tym do korespondencji przesyłanej pocztą elektroniczną.

Odmowy udzielenia informacji lub współdziałania w toku kontroli

Kontrolowany może odmówić udzielenia informacji lub współdziałania w toku kontroli tylko wtedy, gdy naraziłoby to jego lub jego małżonka, wstępnych, zstępnych, rodzeństwo oraz powinowatych w tej samej linii lub stopniu, jak również osoby pozostające w stosunku przysposobienia, opieki lub kurateli, a także osobę pozostającą we wspólnym pożyciu, na odpowiedzialność karną.

Zapewnienie warunków i środków do sprawnej kontroli

Kontrolowany zapewnia kontrolującemu warunki i środki niezbędne do sprawnego przeprowadzenia kontroli, a w szczególności:

  • sporządza we własnym zakresie kopie lub wydruki materiałów i korespondencji oraz informacji zgromadzonych na nośnikach, w urządzeniach lub w systemach;
  • zapewnia w miarę możliwości samodzielne zamknięte pomieszczenie, jeżeli jest to niezbędne do przeprowadzenia kontroli;
  • zapewnia wydzielone miejsce do przechowywania dokumentów i zabezpieczonych przedmiotów;
  • udostępnia środki łączności, którymi dysponuje, w zakresie niezbędnym do wykonywania czynności kontrolnych.

Kontrolowany dokonuje potwierdzenia za zgodność z oryginałem sporządzonych kopii dokumentów i wydruków. W przypadku odmowy potwierdzenia za zgodność z oryginałem potwierdza je kontrolujący, o czym czyni wzmiankę w protokole kontroli.

Ustalenia stanu faktycznego i zabezpieczenie dowodów

Kontrolujący ustala stan faktyczny na podstawie dowodów zebranych w toku kontroli, a w szczególności dokumentów, przedmiotów, oględzin oraz ustnych lub pisemnych wyjaśnień i oświadczeń oraz innych nośników informacji.

Dowody te mogą zostać zabezpieczone przez:

  • pozostawienie ich w wydzielonym lub oddzielnym, zamkniętym i opieczętowanym pomieszczeniu u kontrolowanego;
  • złożenie, za pokwitowaniem udzielonym kontrolowanemu, na przechowanie w pomieszczeniu Urzędu lub wojewódzkiego inspektoratu Inspekcji Handlowej.

Zajęcie w celu zabezpieczenia

Dodatkowo Prezes Urzędu w toku kontroli może wydać postanowienie o zajęciu akt, ksiąg, wszelkiego rodzaju pism, dokumentów, korespondencji lub informatycznych nośników danych, urządzeń oraz innych przedmiotów mogących stanowić dowód w sprawie, na czas niezbędny do przeprowadzenia kontroli, jednakże nie dłuższy niż 7 dni.

Kontrolujący wzywa do dobrowolnego wydania wskazanych wyżej przedmiotów, a w razie odmowy możliwe jest przeprowadzenie ich odebrania w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Na postanowienie o zajęciu przedmiotów zażalenie przysługuje osobom, których prawa zostały naruszone. Wniesienie zażalenia nie wstrzymuje wykonania postanowienia.

Dokonujący zajęcia jest obowiązany do natychmiastowego wręczenia osobom zainteresowanym pokwitowania stwierdzającego, jakie przedmioty i przez kogo zostały zajęte, oraz do niezwłocznego powiadomienia przedsiębiorcy, którego przedmioty zostały zajęte, o dokonanym zajęciu.

Zajęte przedmioty zwraca się niezwłocznie po stwierdzeniu, że są zbędne dla prowadzonego postępowania, albo po uchyleniu przez Sąd Okręgowy w Warszawie – sąd ochrony konkurencji i konsumentów (SOKiK) postanowienia o zajęciu przedmiotów.

 

Zakup kontrolowany – instytucja „tajemniczego klienta”

W celu uzyskania informacji mogących stanowić dowód w sprawie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów kontrolujący ma prawo podjęcia czynności zmierzających do zakupu towaru.

Główna różnica formy kontroli w postaci zakupu kontrolowanego od omówionego powyżej sposobu przeprowadzania kontroli polega na tym, że podjęcie próby zakupu odbywa się więc nie tylko z zaskoczenia, lecz także bez uprzedniego poinformowania przedsiębiorcy poddanego tej formie kontroli, że rozpoczęła się kontrola jego działalności.

Wprowadzenie takiego zakresu kontroli ma na celu zwłaszcza przeciwdziałanie tzw. missellingowi (czyli nieuczciwej sprzedaży, w tym sprzedaży produktów niedopasowanych do potrzeb klienta) oraz “nieuczciwości kupieckiej”, w tym wprowadzaniu konsumentów w błąd przy oferowaniu im zwłaszcza produktów finansowych, w tym ubezpieczeniowych. 

Dodatkowo, aby móc przeprowadzić takie czynności Prezes Urzędu musi złożyć wniosek do SOKiK. SOKiK wydaje postanowienia w wyrażeniu zgody lub odmowie w ciągu 48 godzin.  Na to postanowienie nie przysługuje zażalenie.

Przebieg tych czynności może być utrwalany za pomocą urządzeń rejestrujących obraz lub dźwięk bez informowania kontrolowanego ale w tym celu Prezes Urzędu również musi uzyskać zgodę SOKiK, w trybie opisanym powyżej.

Okazanie kontrolowanemu legitymacji służbowej upoważniającej do wykonywania czynności kontrolnych oraz doręczenie upoważnienia do przeprowadzenia kontroli i zgody sądu, następuje niezwłocznie po zakończeniu tych czynności. Poinformowanie kontrolowanego o utrwalaniu przebiegu czynności również następuje niezwłocznie po ich dokonaniu.

Protokół kontroli

Przebieg przeprowadzonej kontroli kontrolujący przedstawia w protokole kontroli. Protokół kontroli powinien zawierać w szczególności:

  1. wskazanie nazwy albo imienia i nazwiska oraz adresu kontrolowanego;
  2. datę rozpoczęcia i zakończenia kontroli;
  3. imię, nazwisko i stanowisko służbowe kontrolującego;
  4. określenie przedmiotu i zakresu kontroli;
  5. opis stanu faktycznego ustalonego w trakcie kontroli;
  6. opis załączników;
  7. informację o pouczeniu kontrolowanego o prawie zgłaszania zastrzeżeń do protokołu oraz o prawie odmowy podpisania protokołu.

Materiał dowodowy zgromadzony w toku kontroli stanowi załącznik do protokołu kontroli.

Protokół kontroli podpisują kontrolujący i kontrolowany. Przed podpisaniem protokołu kontrolowany może, w terminie 7 dni od przedstawienia mu go do podpisu, złożyć na piśmie zastrzeżenia do tego protokołu. W razie zgłoszenia zastrzeżeń, kontrolujący dokonuje ich analizy i, w razie potrzeby, podejmuje dodatkowe czynności kontrolne, a w przypadku stwierdzenia zasadności zastrzeżeń zmienia lub uzupełnia odpowiednią część protokołu w formie aneksu do protokołu. W razie nieuwzględnienia zastrzeżeń w całości lub w części kontrolujący informuje o tym kontrolowanego na piśmie.

O odmowie podpisania protokołu kontrolujący czyni wzmiankę w protokole.

Protokół sporządza się w dwóch egzemplarzach, z których jeden pozostawia się kontrolowanemu, z wyłączeniem materiału dowodowego pozostającego w posiadaniu kontrolowanego.

 

Zażalenie na czynności kontrolne

Właściciel systemów informatycznych zawierających dane kontrolowanego przedsiębiorcy (a nie kontrolowany przedsiębiorca), którego prawa zostały naruszone w toku kontroli, może wnieść zażalenie do SOKiK na czynności kontrolne wykraczające poza zakres przedmiotowy kontroli lub inne czynności kontrolne podjęte z naruszeniem przepisów, w terminie 7 dni od dnia dokonania tych czynności.

Wniesienie zażalenia nie wstrzymuje kontroli.

Zażalenie wnosi się do SOKiK za pośrednictwem Prezesa Urzędu, który przekazuje je wraz z odpowiedzią do sądu w terminie 7 dni od dnia wniesienia zażalenia.

SOKiK rozpoznaje zażalenie w terminie 7 dni od dnia jego przekazania przez Prezesa Urzędu. Postanowienie SOKiK uzasadnia z urzędu. Na postanowienie SOKIK przysługuje zażalenie do sądu drugiej instancji – sądu apelacyjnego.

W przypadku uwzględnienia zażalenia przez SOKiK, dowody uzyskane w wyniku zaskarżonej czynności kontrolnej nie mogą być wykorzystane w prowadzonym postępowaniu, w innych postępowaniach prowadzonych przez Prezesa Urzędu oraz w postępowaniach prowadzonych na podstawie odrębnych przepisów.

Ustawa uokik nie reguluje możliwości zaskarżenia przeprowadzanej kontroli przez przedsiębiorcę kontrolowanego. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ogólnych dotyczących przeprowadzania kontroli przez ograny państwowe u przedsiębiorcy określone w rozdziale 5 Ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 162) (pr. przedsiębiorców). Na podstawie art. 59 pr. przedsiębiorców, przedsiębiorca może wnieść sprzeciw wobec podjęcia i wykonywania przez organ kontroli czynności z naruszeniem przepisów. Sprzeciw przedsiębiorca wnosi na piśmie do organu kontroli, którego czynności sprzeciw dotyczy – w przypadku postępowań dotyczących praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów – Prezesa Urzędu. O wniesieniu sprzeciwu przedsiębiorca zawiadamia na piśmie kontrolującego. Sprzeciw wnosi się w terminie 3 dni roboczych od dnia wszczęcia kontroli przez organ kontroli lub wystąpienia przesłanki do wniesienia sprzeciwu.

Wniesienie sprzeciwu powoduje wstrzymanie:

  • czynności kontrolnych przez Prezesa Urzędu z chwilą doręczenia kontrolującemu zawiadomienia o wniesieniu sprzeciwu;
  • biegu czasu trwania kontroli – od dnia wniesienia sprzeciwu do dnia zakończenia postępowania wywołanego jego wniesieniem.

Dodatkowo na podstawie art. 46 pr. przedsiębiorców, przedsiębiorca, który poniósł szkodę na skutek wykonania czynności kontrolnych z naruszeniem przepisów prawa, przysługuje odszkodowanie. Dochodzenie roszczenia odszkodowawczego następuje na zasadach ogólnych, zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego i kodeksu postępowania cywilnego. Oznacza to konieczność wykazania przez przedsiębiorcę wystąpienia szkody oraz związku przyczynowo – skutkowego pomiędzy powstaniem szkody a wykonywaniem czynności kontrolnych z naruszeniem prawa.

Kary pieniężne

Zgodnie z art. 106 uokik Prezes Urzędu może nałożyć na przedsiębiorcę, w drodze decyzji, karę pieniężną w wysokości nie większej niż 10% obrotu osiągniętego w roku obrotowym poprzedzającym rok nałożenia kary, jeżeli przedsiębiorca ten, choćby nieumyślnie dopuścił się naruszenia zakazu stosowania praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów.

Obrót, o którym mowa powyżej, oblicza się jako sumę:

  1. przychodów wykazanych w rachunku zysków i strat – w przypadku przedsiębiorcy sporządzającego taki rachunek na podstawie przepisów o rachunkowości;
  2. przychodów wykazanych w rocznym sprawozdaniu finansowym równoważnym do rachunku zysków i strat sporządzanym na podstawie przepisów o rachunkowości lub w innym dokumencie podsumowującym przychody w roku obrotowym, w tym w sprawozdaniu z wykonania budżetu – w przypadku przedsiębiorcy, który nie sporządza rachunku zysków i strat na podstawie przepisów o rachunkowości;
  3. udokumentowanych przychodów uzyskanych w roku obrotowym w szczególności ze sprzedaży produktów, towarów lub materiałów, przychodów finansowych oraz przychodów z działalności realizowanej na podstawie statutu lub innego dokumentu określającego zakres działalności przedsiębiorcy, a także wartości uzyskanych przez przedsiębiorcę dotacji przedmiotowych – w przypadku braku dokumentów, o których mowa w pkt 1 i 2 powyżej;
  4. dochodów własnych pomniejszonych o wpływy z podatków – w przypadku gmin, powiatów i województw.

W przypadku gdy przedsiębiorca w roku obrotowym poprzedzającym rok nałożenia kary nie osiągnął obrotu lub osiągnął obrót w wysokości nieprzekraczającej równowartości 100 000 euro, Prezes Urzędu nakładając karę pieniężną uwzględnia średni obrót osiągnięty przez przedsiębiorcę w 3 kolejnych latach obrotowych poprzedzających rok nałożenia kary.

Natomiast, w przypadku gdy przedsiębiorca nie osiągnął obrotu przekraczającego równowartości 100 000 euro, Prezes Urzędu może nałożyć na przedsiębiorcę, w drodze decyzji, karę pieniężną w wysokości nieprzekraczającej równowartości 10 000 euro.

Dodatkowo Prezes Urzędu może nałożyć na osobę zarządzającą karę pieniężną w wysokości do 2 000 000 zł, jeżeli osoba ta, w ramach sprawowania swojej funkcji w czasie trwania stwierdzonego naruszenia, umyślnie dopuściła przez swoje działanie lub zaniechanie do naruszenia przez przedsiębiorcę zakazu stosowania praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów.

W przypadku osoby zarządzającej w podmiocie należącym do rynku finansowego, kara pieniężna nałożona na tę osobę może wynosić do 5 000 000 zł.

Nałożenie na osobę zarządzającą kary pieniężnej może nastąpić wyłącznie w decyzji nakładającej na przedsiębiorcę karę pieniężną.

Prezes Urzędu może nałożyć na przedsiębiorców, w drodze decyzji, karę pieniężną w wysokości stanowiącej równowartość do 10 000 euro za każdy dzień opóźnienia w wykonaniu wyroków sądowych w sprawach z zakresu praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów. Karę pieniężną nakłada się, licząc od daty wskazanej w decyzji.

Miarkowanie wysokości kary pieniężnej

Ustalając wysokość kar pieniężnych Prezes Urzędu bierze pod uwagę okoliczności łagodzące lub obciążające, które wystąpiły w sprawie.

Okolicznościami łagodzącymi w przypadku naruszenia zakazu praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów są w szczególności:

  • dobrowolne usunięcie skutków naruszenia,
  • zaniechanie stosowania zakazanej praktyki przed wszczęciem postępowania lub niezwłocznie po jego wszczęciu,
  • podjęcie z własnej inicjatywy działań w celu zaprzestania naruszenia lub usunięcia jego skutków,
  • współpraca z Prezesem Urzędu w toku postępowania, w szczególności przyczynienie się do szybkiego i sprawnego przeprowadzenia postępowania.

Okolicznościami obciążającymi w przypadku naruszenia zakazu praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów lub stosowania niedozwolonych postanowień wzorców umów:

  • znaczny zasięg terytorialny naruszenia lub jego skutków,
  • znaczne korzyści uzyskane przez przedsiębiorcę w związku z dokonanym naruszeniem,
  • dokonanie uprzednio podobnego naruszenia,
  • umyślność naruszenia.

Postępowanie odwoławcze

Zgodnie z art. 81 uokik od decyzji Prezesa Urzędu przysługuje odwołanie do SOKiK w terminie 1 miesiąca od dnia jej doręczenia. W przypadku wniesienia odwołania od decyzji Prezes Urzędu przekazuje je wraz z aktami sprawy do sądu ochrony konkurencji i konsumentów niezwłocznie, nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia wniesienia odwołania.

Photo by Clay Banks on Unsplash
Udostępnij