Spis treści
Prawo konsumenckie (B2C)
Pomagamy przedsiębiorcom oferującym produkty i usługi dla konsumentów. Wspieramy przedsiębiorców w stosowaniu wymogów prawa konsumenckiego.
Co robimy?
- przygotowujemy regulaminy sklepów internetowych, polityki prywatności, regulaminy świadczenia usług drogą elektroniczną, polityki cookies,
- oferujemy kompleksową usługę obsługi prawnej wdrożenia sklepu lub serwisu internetowego,
- obsługujemy pod względem prawnym promocje konsumenckie z nagrodami, konkursy, loterie,
- przygotowujemy opinie prawne w zakresie ustawy o prawach konsumenta, ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym, stosowania tzw. klauzul abuzywnych,
- reprezentujemy przedsiębiorców w postępowaniach prowadzonych przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w zakresie tzw. praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów,
- weryfikujemy materiały reklamowe, projekty nazw produktów i opakowań w punktu widzenia prawidłowej komunikacji do konsumenta
Dlaczego warto skorzystać z naszych usług?
- przedsiębiorca prowadzący on-line sprzedaż lub usługi konsumentom przez Internet ma szereg obowiązków informacyjnych względem konsumenta wynikających z różnych aktów prawnych, w tym z ustawy o prawach konsumenta, ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną oraz rozporządzenia RODO,
- UOKiK jest organem, który m.in. monitoruje działania przedsiębiorców, przyjmuje i analizuje informacje z rynku, w tym skargi konsumentów lub zawiadomienia sygnalistów i na tej podstawie może wszcząć postępowanie wobec przedsiębiorcy,
- w przypadku uznania przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w decyzji administracyjnej, że przedsiębiorca stosuje niedozwolone postanowienia wzorca umowy lub praktyki naruszające zbiorowe interesy konsumentów, Prezes UOKiK może wymierzyć karę pieniężną w wysokości do 10% rocznego obrotu ukaranego przedsiębiorcy
Prawna ochrona konsumenta
Na ochronę prawną konsumenta składa się szereg aktów prawnych, regulujących w szczególności obowiązki przedsiębiorców zawierających umowy z konsumentami lub podejmujących wobec konsumentów określone działania rynkowe. Do tych aktów prawnych należą zwłaszcza: Ustawa o prawach konsumenta, Kodeks cywilny, Ustawa o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym, Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów, Ustawa o kredycie konsumenckim, Ustawa o pozasądowym rozwiązywaniu sporów konsumenckich.
Wprowadzanie w błąd
Definicja wprowadzającego w błąd zachowania przedsiębiorcy wobec konsumenta znajduje się w szczególności w art. 5 Ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym. Zgodnie z tym przepisem praktykę rynkową uznaje się za działanie wprowadzające w błąd, jeżeli działanie to w jakikolwiek sposób powoduje lub może powodować podjęcie przez przeciętnego konsumenta decyzji dotyczącej umowy, której inaczej by nie podjął.
Wprowadzającym w błąd działaniem może być w szczególności:
1) rozpowszechnianie nieprawdziwych informacji,
2) rozpowszechnianie prawdziwych informacji w sposób mogący wprowadzać w błąd,
3) działanie związane z wprowadzeniem produktu na rynek, które może wprowadzać w błąd w zakresie produktów lub ich opakowań, znaków towarowych, nazw handlowych lub innych oznaczeń indywidualizujących przedsiębiorcę lub jego produkty, w szczególności reklama porównawcza),
4) nieprzestrzeganie kodeksu dobrych praktyk, do którego przedsiębiorca dobrowolnie przystąpił, jeżeli przedsiębiorca ten informuje w ramach praktyki rynkowej, że jest związany kodeksem dobrych praktyk.
Czym są klauzule abuzywne?
Tzw. klauzule abuzywne w umowach zawieranych przez przedsiębiorców z konsumentami to inaczej niedozwolone postanowienia umowne. Zgodnie z art. 3851 Kodeksu cywilnego, postanowienia umowy zawieranej z konsumentem nieuzgodnione indywidulanie nie wiążą go, jeżeli kształtują jego prawa i obowiązku w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy. Nie dotyczy to postanowień określających główne świadczenia stron, w tym cenę lub wynagrodzenie, jeżeli zostały sformułowane w sposób jednoznaczny. Jeżeli zgodnie z tą regułą postanowienie nie wiąże konsumenta, strony są związane umową w pozostałym zakresie.
Za nieuzgodnione indywidualnie są te postanowienia umowy, na których treść konsument nie miał rzeczywistego wpływu. W szczególności dotyczy to postanowień umowy przejętych z wzorca umowy zaproponowanego konsumentowi przez kontrahenta.
Ciężar dowodu co do tego, że postanowienie zostało uzgodnione indywidualnie z konsumentem, spoczywa na tym, kto się na to powołuje.
Art. 3853 Kodeksu cywilnego zawiera listę przykładowych klauzul umownych, które stosowane w umowach z konsumentami w razie wątpliwości uznawane są za postanowienia abuzywne. Należy pamiętać, że nie jest to lista zamknięta.
Zgodnie z art. 23a ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów zakazane jest stosowanie we wzorcach umów zawieranych z konsumentami niedozwolonych postanowień umownych, o których mowa w art. 3851 § 1 kodeksu cywilnego.
Obecnie, kontroli abuzywności postanowień umowy dokonuje Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w postępowaniu o uznanie postanowienia wzorca umowy za niedozwolone. Prezes UOKiK może wydać decyzję administracyjną, w której rozstrzygnie, że klauzula ma niedozwolony charakter, zakazują jej dalszego stosowania. Decyzja UOKiK ma skutek tylko w stosunku do tego przedsiębiorcy, który ją stosował oraz wobec wszystkich konsumentów, którzy zawarli z nim umowę na postawie kontrolowanej klauzuli.